Sfeerbeheer in de Beverhof
‘Als het zo doorgaat, kan de ijsverkoop deze zomer niet open.’ Dat dacht winkelier Henri Hooijschuur toen hij de bankjes voor de Beverhof weer eens vol zag staan met bierblikjes en lege wijnflessen. Dat bezoekers toch van een ijsje kunnen genieten, is te danken aan een nieuwe gemeentelijke probleemaanpak: sfeerbeheer.
Iedereen die wel eens in de Beverhof komt, kent Henri: hij is samen met zijn zoon uitbater van maar liefst 3 winkels: Primera, DA en Jamin. Ook is hij voorzitter van de winkeliersvereniging Beverhof. “Mensen uit de buurt hebben hier hun loop gevonden”, weet hij. “Ze komen hier meerdere keren per week voor de dagelijkse boodschappen, voor een kop koffie. Ze vinden het fijn om alles onder een dak te hebben. En 80% van de ondernemers is zelfstandig, die zijn sterk betrokken bij hun winkel en hun klanten. Dat wordt gewaardeerd.”
Keerzijde
Kortom, wil Henri maar zeggen, de Beverhof heeft alles in zich om een fijne plek te zijn voor de buurt. Maar een keerzijde is er ook. Het overdekte centrum is namelijk ook aantrekkelijk voor mensen met een verslaving. “Dat werden er in de afgelopen twee, drie jaar steeds meer, waardoor andere bezoekers zich onveilig begonnen te voelen”, vertelt Henri. Voor hem was de climax bereikt toen hij in het voorjaar van 2025 zag hoe er op de bankjes voor Jamin openlijk drugs werd gebruikt.
Beveiliging met menselijkheid
In de afgelopen jaren zag Henri dat de taak te groot werd voor de medewerkers van handhaving. Incidentele, hardhandige optredens van de politie hadden een grimmig effect op de sfeer. “Het beeld dat je dan creëert, is dat het hier gevaarlijk is. Dat wil je niet.”
Namens de winkeliers ging Henri het gesprek aan met de gemeente, om te kijken of een andere oplossing mogelijk was. Dat werd sfeerbeheer, beveiliging waarbij menselijkheid voorop staat.
Preventief optreden
“Deze jongens zijn preventiever aan het werk”, geeft Henri het belangrijkste verschil aan. “Ze hebben er een neus voor om iets al op te lossen vóór het een probleem wordt. Daarbij treden ze niet agressief op, tenzij er een grens is bereikt. Dat lukt omdat ze van nature gezag hebben. En ze kennen de personen om wie het gaat. Achter elke verslaafde zit een mens met een verhaal. Daar weten zij op een subtiele manier mee om te gaan, waardoor de rust bewaard blijft.”
Het is daarbij volgens Henri ook belangrijk dat de beveiligers Beverwijkers zijn: “Ze zijn in hun eigen achtertuin aan het werk, ze kennen de situatie.”
Een plek waar mensen graag komen
Het sfeerbeheer-team werkte eerst hele dagen, maar dat kon al na enkele maanden worden teruggebracht naar halve dagen. Volgens Henri wordt op de achtergrond gewerkt aan individuele hulp voor de mensen met een verslaving, als dat mogelijk is. Voor hem is het doel al bereikt: dankzij de inzet kon hij alsnog de rolluiken opengooien om ijs te verkopen.
Zijn wens voor de toekomst? “Continuering. Als je nu loslaat, heb je die energie voor niets verbruikt. Je zult dit voor langere tijd vol moeten houden, zodat de Beverhof die veilige plek in de wijk blijft waar mensen graag komen.”