Immanuelkerk biedt lichtpunt in Meerestein

Al sinds 1953 is de Immanuelkerk gevestigd aan de Olieslagerslaan in Meerestein. Het is een hechte gemeenschap waar Coby al 33 jaar deel van is, sinds ze haar man leerde kennen. “Onze leefregel is: ‘we hebben God lief boven alles, maar we hebben onze medemens lief als onszelf’. We stelden onszelf de vraag: wat doen we daar in de praktijk mee? Met een werkgroep hebben we daar vorm aan gegeven, zodat we meer in verbinding staan met de mensen om ons heen, in de wijk.”

Gezien worden

De werkgroep startte zo’n 3 jaar geleden. Niet lang daarna ging Coby met vroegpensioen, na 44 jaar als verpleegkundige te hebben gewerkt. Juist in die periode was gemeente Beverwijk op zoek naar partners om samen Meerestein te versterken. En zo viel alles precies op het goede moment op de goede plek. Coby werd namens de Immanuelkerk de contactpersoon voor het buurtnetwerk. Ze heeft regelmatig overleg met onder meer het Sociaal Wijkteam, de wijkagent, de evenementenmakelaar, het Leger des Heils en de Alevitische vereniging. “Ik vind de inzet geweldig”, zegt ze. “De mensen in de wijk worden echt gezien.”

Voedselkastje

Een van de resultaten is dat er sinds 2023 een voedselkastje voor de kerk hangt. De kerkleden vullen deze 3 keer per week met basisproducten zoals rijst, macaroni, blikken tomaat en tandpasta. “Daarmee kun je net het verschil maken voor wijkbewoners die moeilijk rond kunnen komen”, zegt Coby. 

Helaas gebeurt het wel eens dat vandalen de inhoud van het kastje in het rond smijten. “We hebben ons afgevraagd of we het project niet even moesten pauzeren. Maar kort daarna sprak ik een vrouw die vertelde hoe blij ze ermee was, omdat ze een klein pensioen heeft en hoge maandlasten. Op sommige momenten is dat kastje voor haar echt een redding. Dat soort gesprekken zijn een stimulans om door te gaan.”

Aansluiting bij bestaande projecten

De Immanuelkerk sluit graag aan bij mooie projecten die al in de wijk zijn ontstaan, zoals de Wereldkeukendag. Buurtgenoten krijgen van de gemeente een budget om lekker voor elkaar te koken volgens recepten uit hun eigen thuisland. Dat levert jaarlijks weer een heerlijke culinaire ontdekkingstocht op.  Coby vindt dit het mooiste project van het jaar: “Zoveel culturen die bij elkaar in de keuken kijken en bij elkaar proeven en met elkaar praten, lachen en muziek maken. Dat maakt mij blij en daar doe ik het voor. Wij deden in 2025 voor de derde keer mee. Er stonden hier 5 kramen met eten, er was een springkussen en een poffertjesplaat. Het was weer fantastisch, er kwamen zo’n 200 tot 250 mensen op af.”

Ook bij de Schoon, Heel & Veilig-dagen zijn leden van de kerk van de partij.

Koffiedrinken en sjoelen

Daarnaast organiseert de kerk ook zelf activiteiten. 4 keer per jaar houden ze een zwerfvuilactie, waarbij kerkleden en omwonenden samen optrekken. En elke eerste dinsdag van de maand, van 10.00-11.30 uur, is er een koffieochtend, waar iedereen uit de buurt welkom is. “We hadden altijd al een koffieochtend voor de oudere leden van onze gemeenschap, maar sinds een jaar hebben we het voor iedereen opengesteld”, legt Coby uit. Dat levert mooie, positieve momenten op. Zo vertelt Coby met plezier dat ze een aantal vrouwen van buitenlandse afkomst uit de buurt hebben leren sjoelen. “Heel gezellig.”

Coby ziet het Leger des Heils als een inspirerend voorbeeld. Daar vinden mensen uit de buurt dagelijks een kop koffie en een luisterend oor. “Wij zouden ook wel vaker open willen staan, maar wij zijn een veel kleinere gemeenschap en de meeste leden werken doordeweeks. Op dit moment bieden we wat we kunnen, en dat is goed zo.”

Wat er leeft achter de brievenbus

Dankzij haar taken als verbindingspersoon tussen wijk en kerk heeft Coby veel inzichten opgedaan. “Ik kijk nu heel anders naar de wijk, omdat ik meer weet over wat er achter de brievenbussen leeft”, zegt ze. Ontroerend is wat ze meemaakte met een vrouw met psychiatrische problemen, die op een gegeven moment naar de kerk begon te komen. “Ik ging een keer een kopje koffie bij haar drinken, en in haar flat bleek geen hoekje onbedekt. Het lukte haar niet om het huishouden op orde te krijgen.”

Dankzij de signalen vanuit de kerk en andere instanties heeft de vrouw inmiddels een passendere woonplek gekregen. “Ik heb nog veel contact met haar, ze komt nog steeds naar onze bijbelgroep.”

Opbloeien

De Impactweek organiseert de Immanuelkerk samen met andere kerken in Beverwijk. Coby en de andere kerkleden genieten altijd weer van de vrolijkheid en creativiteit van de kinderen en van de gezelligheid met de ouders. Soms ontstaan hier blijvende verbintenissen. “Er was bijvoorbeeld een meisje dat voor oorlog had moeten vluchten. Haar gezicht is gedeeltelijk verbrand. Tijdens het sport en spel zag je haar helemaal opbloeien en zo heeft ze vriendinnetjes in de wijk gekregen.”

Dat is waar ze het allemaal voor doen: “We willen een lichtpunt bieden: er zijn mensen die om mensen geven.”