Stoeiende jongens – Marian Gobius

In de euforie van de tomeloze bevolkingsgroei in Beverwijk, wilde het gemeentebestuur in de jaren zestig een nieuw stadscentrum realiseren. En wel rond het winkelcentrum de Wijkerbaan. Beverwijk moest, als voorschot op fusieplannen met de buurgemeenten, ‘een city’ worden met een regiofunctie. Aan het naastgelegen President Kennedyplein werd alvast het Stadskantoor gebouwd, met de woonwijken Zwaansmeer, Meerestein en Oosterwijk eromheen.

De architect van de Wijkerbaan, de heer Bleeker, mocht beeldhouwer en beeld kiezen. Het werd Stoeiende Jongens van Marian Gobius, een aanstekelijk beeldje, alsof het zo uit een kinderboek is gestapt.

Ooit stond het in de beslotenheid van het winkelcentrum. Bij de renovatie en nieuwbouw van de buurt kreeg het een nieuwe plek in het plantsoentje daartegenover. De verplaatsing was meteen reden voor een extra sokkel zodat de Stoeiende Jongens niet verloren gingen in de vrije ruimte.

Vijf was Marian Gobius toen ze meldde beeldhouwer te willen worden. Ze kon later, eenmaal volwassen, ook niets anders. Naar eigen zeggen kon zij niet koken, niet typen, autorijden, geen kleding maken. Alleen beeldhouwen. Gobius heeft haar hele leven dan ook niets anders gedaan. Met succes, haar werk is in een groot aantal landen te bewonderen. En in Beverwijk.